Globtroter na wierszówce

Tłumaczę akt oskarżenia z polskiego na szwedzki i zastanawia mnie sensowność podawania niektórych informacji. Dane oskarżonego to: imię i nazwisko, imiona rodziców, nazwisko panieńskie matki, data i miejsce urodzenia, adres, obywatelstwo, wykształcenie, zawód, stan cywilny, liczba i wiek dzieci, miejsce zatrudnienia i stanowisko, dochód, liczba osób na utrzymaniu, majątek, karalność.

Grzywna nie jest uzależniona (jak w Finlandii) od zarobków, więc po co dochód, majątek, liczba osób na utrzymaniu? Stan cywilny to przecież prywatna sprawa oskarżonego, przynajmniej dopóki nie zabił żony, a jeśli zabił, to wiadomo, że wdowiec. I jakie znaczenie ma, czy podejrzany ma doktorat, czy świadectwo ukończenia ledwie zawodówki? Dla porównania na szwedzkim akcie oskarżenia podaje się imię i nazwisko oskarżonego, numer osobowy zawierający datę urodzenia, adres i telefon, dane obrońcy, datę zatrzymania i obywatelstwo, ale tylko wtedy, jeśli inne niż szwedzkie, żeby było wiadomo, jakiego tłumacza wołać. Nikt nie pyta o takie rzeczy, jak panieńskie nazwisko matki, i zdarza się, że kiedy Szwed zostaje zatrzymany w Polsce, to tego nazwiska nie umie podać. Nie tylko rodowity Szwed, także taki o ciemnej karnacji, co każe mi podejrzewać, że ta metoda ustalania tożsamości to typowo polski, debilny wynalazek. Jakie jest prawdopodobieństwo, że dwóch gości będzie miało identyczne dane osobowe różniące się tylko panieńskim nazwiskiem matki?

Dalej. Gość jest oskarżony o spowodowanie wypadku samochodowego z paragrafu właściwego „w związku” z trzema innymi. Na sześciu stronach aktu oskarżenia ten zestaw paragrafów podany jest czterokrotnie (!), za każdym razem z pieczołowitym wyliczeniem całej numeracji. Jak to w wypadku samochodowym, są ranni, w tym przypadku sporo, bo ten samochód to był autokar. Opis obrażeń niepomijający nawet otarć naskórka powtórzony jest dwukrotnie. Czy nasi prokuratorzy są na wierszówce?

Owszem, prokurator, stosując metodę „kopiuj – wklej”, się nie napracuje. Ja przy tłumaczeniu też nie, bo stosuję tę samą metodę. Ale już podatnicy pracujący na moje honorarium tak. No, i potem sędzia musi to przeczytać, a jak widzi powtarzający się tekst, to przeskakuje wzrokiem, a jak przeskakuje, to gubi istotne informacje i potem mamy takie wyroki, jakie mamy.

Tłumaczenie jest, jak wiadomo, uważną lekturą i analizą danego tekstu, więc w paru miejscach tego aktu oskarżenia miałem ochotę użyć czerwonego długopisu:

(…) wjechał do rowu doprowadzając do przewrócenia autokaru na prawy bok, uszkodzenia konstrukcji kabiny (…) oraz wyrwania obydwu drzwi po prawej stronie pojazdu (…)

Obydwoje drzwi po lewej stronie pozostały nienaruszone, bo autokar ich nie posiada.

Około godziny 9.53 (…) wjechał na pas autostrady (…)

Dokładna godzina to z setnymi czy tysięcznymi częściami sekundy?

(…) wjechał do rowu [to inne zdanie niż to wyżej] doprowadzając do przewrócenia pojazdu na prawy bok i jego poważnego uszkodzenia popranej stronie.

Mimo poszukiwań nie udało mi się ustalić, jak jest „poprana strona” po szwedzku.

(…) powietrze było przejrzyste (…) natomiast święcące Słońce, które wschód miał miejsce o godz. 5:59 [dlaczego nie około? – przyp. mój] jest zjawiskiem w naszej szerokości geograficznej normalnym (…)

W takiej Arktyce na przykład w czasie nocy polarnej już nie i taki kierowca mógłby być zaskoczony, że pod tamtą szerokością geograficzną oślepiło go słońce. Zwykłe, nie astronomiczne. A że w Arktyce Kościół jest słabszy, to i nie święcące się, tylko świecące.

Przez pierwszy odcinek pojazdem kierował XX, który opuścił pojazd po dotarciu do promu w Helsinbörgu.

Chyba znowu wierszówka, bo jakie znaczenie dla sprawy ma, kto kierował pojazdem na pierwszym odcinku. Helsinbörg to gdzieś niedaleko Helsingborga?

Tam (…) pracę rozpoczął zespół kierowców: ZZ i YY, który prowadził pojazd do Gesder w Danii (…)

Bo ten autokar to była amfibia. Chyba że prokurator ma na myśli nie Gedser, tylko rzeczywiście jakieś Gesder będące duńską enklawą na terenie Szwecji, a co za tym idzie, by się do niej dostać, nie trzeba przekraczać cieśniny Sund.

(…) w miasteczku Presov na Słowacji.

Zakładamy, że prokurator, który na lekcjach geografii najwyraźniej grał na game boyu, ma na myśli Preszów.

Wśród papierów do tłumaczenia znalazł się taki, który kazał mi wycofać oskarżenie o szastanie pieniędzmi podatników. Otóż zawiadomienie o przesłaniu aktu oskarżenia trzeba doręczyć pokrzywdzonym, a że tych było kilku, prokurator wykoncypował sobie, że zamiast tłumaczenia kilku zawiadomień zleci mi przekład wzorku z pustym miejscem na adresata. Przecież to byłby skandal, gdyby tłumacz zmieniając tylko dane osobowe, wziął honorarium za kilka dokumentów po sowitych stawkach sprzed dziewięciu lat. Pan prokurator nie uważał nie tylko na lekcjach geografii, ale i na studiach, bo wykorzystanie takiego wzorku byłoby sporządzeniem przez niego dokumentu w języku szwedzkim, do czego nie ma uprawnień, gdyż jako przedstawiciel instytucji może sporządzać dokumenty tylko w języku urzędowym, a tym, jak na razie, w Polsce pozostaje wyłącznie polski.