Wrażenia po wydaniu

To jest zawsze magiczny moment, kiedy dostaje się przesyłkę z wydawnictwa i bierze swoją powieść do ręki. A teraz podziwiałem książeczkę nie tylko dlatego, że moja, ale została naprawdę ładnie wydana. Elegancki przedmiocik.

„Gdzie mól i rdza” ma już pierwsze recenzje, pozytywne, są już pierwsi obrażeni dziennikarze i pierwsze obrażone feministki, więc nie jest źle :-) Jeszcze czekam na obrażonych katolików. Okazuje się, że tworząc postać Kuriaty, napsułem sporo krwi. Oczywiście nie z taką intencją ją stworzyłem, ale feministki, jak każda fanatycznie nastawiona grupa, mają zerowy dystans do siebie, więc Kuriaty nie przeboleją. Swoją drogą zastanawia mnie, czemu w kwestii kobiet usiłuje mi się przypisać jego poglądy, a nie poglądy Przygodnego. I jak do rzekomej dyskryminacji kobiet w naszym kraju ma się fakt, że rozmawiają ciągle ze mną dziennikarki (gdzie parytety?), które wcale nie zarabiają mniej od swoich kolegów.

Czytelnicy często autora zaskakują i tak zaskoczyła mnie Agnieszka Lingas-Łoniewska, która prowadziła zeszłotygodniowe spotkanie autorskie, gdyż jej powieściowym faworytem okazał się aspirant Gajda, asystent Przygodnego. To postać jednak drugoplanowa, w cieniu komisarza i dziennikarza, i nie spodziewałem się, że ktoś może uznać ją za ulubioną.

Promocja toczy się dalej, w najbliższą środę o godz. 17.45 mam występ w telewizji TeDe, niestety na żywo. Niestety, bo w telewizji jeszcze nie występowałem, a tu od razu na głęboką wodę. W radiu zaczynałem od rozmowy telefonicznej (przy premierze „Kanalii”), wprawdzie też na żywo, ale człowiek nie miał specjalnie poczucia, że jest w radiu, bardziej jakby gadał ze znajomym przez telefon. Poza tym audycja była w środku nocy i byłem przekonany, że pies z kulawą nogą tego nie słucha. Bardzo się zdziwiłem, kiedy następnego dnia zadzwoniła do mnie koleżanka ze studiów, gratulując wydania książki, o czym dowiedziała się właśnie z tej audycji (pisząc „Kanalię”, nikomu się do tego nie przyznałem). Nawiasem mówiąc, ludzie tak się przyzwyczaili, że wydaję książki, że teraz już nikt nie dzwoni z gratulacjami.

Wracając do promocji, widzę, że wydawnictwo bardzo wierzy w tę książkę i jest przekonane, że może ona osiągnąć wysoką sprzedaż. Mam nadzieję, że okaże się to samospełniającą się przepowiednią, bo jeśli nie, będę musiał chyba przemyśleć swoją obecność na pisarskiej scenie. Niesprzedający się dobrze autor poczytnej w założeniu literatury, to trochę dziwne zjawisko i kto wie, czy w takiej sytuacji nie powinienem potraktować tego jako sygnału od czytelników, bym na dobre wrócił do tłumaczeń: jesteś świetnym tłumaczem i tym się zajmij, bo wolimy czytać twoje tłumaczenia niż utwory.