Paweł Pollak
NIEPEŁNI
Klasyczne wydanie ukazało się nakładem wydawnictwa Prószyński w 2009 r.
Jest młoda kobieta, Edyta, która cierpi na samotność. Jest młody mężczyzna, Jacek, który cierpi na to samo. Mieszkają obok siebie i los pewnego dnia skrzyżuje ich drogi. Oboje są spragnieni bliskości drugiego człowieka. Oboje pragną kochać i być kochani. Oboje są dla społeczeństwa mało atrakcyjni. Oboje są niepełnosprawni. Ona od kilku lat jeździ na wózku inwalidzkim. On od urodzenia jest niewidomy. Oboje mają wystarczająco sił, by zmagać się z życiem, ale czasem zdarza się, że nie mają już chęci, że nie widzą sensu... / Tak naprawdę jest to książka o przejmującej samotności i pragnieniu miłości, które dotyczą każdego człowieka, nie tylko niepełnosprawnego. (Z recenzji na blogu „Krótkotrwałe zniekształcenie rzeczywistości”).
Jedna z najbardziej wciągających emocjonalnie i pobudzających do myślenia książek – blog „Życiowa pasja bibliofila”.
[Niepełni] to ludzie, których los pozbawił czegoś, czego najbardziej pragną – blog „Między stronami”.
To książka, która wywoła w duszy czytelnika obrażenia – blog „Książka: myśl, słowo, uczucie i ja”.
[Książka] nie jest moralizatorską bajeczką o niepełnosprawności – blog „Wysypisko, czyli wszystko”.
Książka wciąga i angażuje od pierwszych zdań. Zdań barwnych, bujnych, soczystych, pełnych intelektualnego i emocjonalnego rozmachu. Autor wkłada w usta bohaterów myśli o formie zgrabnej niczym sentencja – blog „… myśli, wrażenia, interpretacje”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentarze anonimowe są niemile widziane i zastrzegam sobie prawo do ich kasowania bez dalszych wyjaśnień.